เรียงถ้อยร้อยธรรม

ขอขอบคุณ ภาพจากวัดสระเกศ ราชวรมหาวิหาร "ในปัจจุบัน การปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบตามพระธรรมวินัยอย่างเดียว มิอาจจะรักษาพระศาสนาไว้ได้ ในขณะที่นวัตกรรมของคนรุ่นใหม่ก้าวล้ำหน้าพระสงฆ์ ซึ่งเปรียบเสมือนตัวแทนของสังคมรุ่นเก่าไปแล้า หากพระสงฆ์ปิดกั้นตนเอง ไม่พยายามเรียนรู้ความรู้ใหม่ๆ ของคนในยุคนี้ ควบคู่ไปกับการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามพระธรรมวินัย ไม่พยายามเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของคนในปัจจุบัน และไม่พยายามที่จะหาวิธีการใช้ความรู้ของยุคสมัยเป็นสื่อในการถ่ายทอดคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนา ก็ยากที่จะรักษาพระศาสนาไว้"สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสณมหาเถระ) ประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช จากธรรมนิพนธ์ "เย็นหิมะในรอยธรรม"

พระราชกิจจาภรณ์ (เทอด ญาณวชิโร) ผู้เขียน "หลักการทำบุญและปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน" กับคณะสงฆ์ และชาวบ้าน ณ พระเจดีย์บ้านปากน้ำ บุ่งสะพัง จังหวัดอุบลราชธานี ปีพ.ศ.๒๕๕๙ “ความเป็นผู้รู้จักบุญคุณคน เป็นเครื่องหมายของคนดี” จดหมายถึงโยมพ่อใหญ่-โยมแม่ใหญ่...

๏ วันนี้วันอังคาร                 พรุ่งนี้วันพฤหัส ไม่มีพุธมาขัด                                จัดไว้ไม่สับสน            ๏...

พระครูใบฎีกามงคล วชิรปญฺโญ ผู้เขียน "เขียนไว้เป็นอนุสรณ์ ในวันที่ยากจะก้าวผ่าน แต่มีปณิธานของอาจารย์ส่องทาง " โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปญฺโญ

บทกลอนจากพระเขียน มุ่งเพียรให้เห็นธรรม บอกกล่าวความจริงอัน ...ซ่อนอยู่ในอักษรา ราคาของความฝัน พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง ปัญญวชิรา ภาพ

เมื่อพระเขียนบทกวี ... บทกวีที่มีลมหายใจแห่งธรรม ... ดอกไม้น้อยอหังการ จะบานแต้มโลก โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ ดอกไม้น้อยอหังการ จะบานแต้มโลก โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง...

เ อ่านบทกวีภาวนา ... อ่าน ความคิด พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ "อัสดงหรือรุ่งอรุณ" โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง ปัญญวชิรา ภาพ

เรียงถ้อย ร้อยธรรม  ลมหายใจของชีวิต ชีวิตของลมหายใจ โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง  ปัญญวชิรา ภาพ     ลมหายใจของชีวิต ชีวิตของลมหายใจ              ๏ หนึ่งชีวิตชีวา                      คุณว่ายาวนานแค่ไหน ไหนลองสูดหายใจ                           เข้าไปให้สุดใจลึก            ๏ แล้วกลั้นไม่ออกมา              ดูแววตาความรู้สึก      นับเนื่องเป็นเครื่องตรึก                     นึกถึงลมหายใจออก ๏ งั้นหายใจออกพลัน             ออกแล้วกลั้นตามคำบอก                                 เอาลมสู่ข้างนอก                              แล้วไม่กรอกกลับเข้าไป ๏ ย่อมอึดอัดขัดเคือง              ถือเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่                                 หายใจเข้าไม่ออกไป             ...